Öyle bir an geliyor ki neredeyim ne yapiyorum bilmiyorum. Kendim olamıyorum . aslında sorunum ben kendimi tanımıyorum , öğrenmeye calısıyorum ama başarısız denemeler ile her defasında başka kişileri oynuyorum.Başka yüzlerle bakıyorum .
Neden ama ?
Hayatta hep bir şeyler arama bulma çabasındayım bir şeylerle uğraşmak istiyorum ama sonucunda bir şeyler oluyor zevk alamıyorum.
Aşka ihtiyacım var sanırsam ama onada korkuyorum . Zaten ben ne zaman birisini gerçekten istesem o beni istemiyor.Ben ne zaman istemesem karşı istiyor.Neden böyle bir adaletsizlik var?
Her gun başka insanları oynamanın kötü yanı olabilir bu konuda . Herkesin karşısında türlü türlü şaklabanlıklar yapip o kişinin karşısında sap kesilmek de en koyan tarafı tek yaptığım gözlerinin içine baygın baygın bakmak.J Konuşamadığımdan dolayı zaten hep hayal kuruyorum aslında kafamda farklı kişiyi yaşatıyorum. Sanırım süliyeti aynı ama içinde yaşattığım kişilik farklı olabilir. Konuşamadığımdan onu da tanımıyorum o yüzden bu konuda emin değilim. Farklı olsada olmasada o benimle ilgilenmiyor sonuçta ben gene hayallerimle baş başayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder